نظریه مالی
نظریه مالی
جمع: 1,132,000 تومان
نظریه مالی میانی
مهندسی مالی با مالیه محاسباتی یک حوزه میان رشته ای است که بر بینش محاسباتی، مالیه ریاضیاتی، روش های عددی وشبیه سازی کامپیوتری تکیه می کند.
- انتشارات شریف زاده
- ارسال از تهران - منطقه 19 پستی تهران
- 240,000 تومان
مهندسی مالی با مالیه محاسباتی یک حوزه میان رشته ای است که بر بینش محاسباتی، مالیه ریاضیاتی، روش های عددی وشبیه سازی کامپیوتری تکیه می کندوبراساس آن تصمیماتی جهت معامله، پوشش سرمایه وسرمایه گذاری می گیردو همین طور مدیریت ریسک این تصمیمات را تسهیل می کند.
هدف فعالان مالیه محاسباتی، تعیین دقیق ریسک مالی خاص، با استفاده از متدها وروش های گوناگون است. کتاب \" نظریه های مالی میانی \" یکی از کتا بهای جامع وکامل در زمینه بازارهای مالی واقتصاد بازارهای مالی محسوب می شود. تنوع موضوعات موجود در کتاب آن را به یکی از منابع قوی در زمینه بازارهای مالی تبدیل نموده است.
مرکز توانمندسازی حاکمیت و جامعه
ریل‌گذاری توسعه ملازم با رفع تعارض منافع و مقابله با فساد است.
توسعه فرایندی چندبعدی است
تقویت ظرفیت اجرایی حاکمیت و بروکراسی سالم زیربنای توسعه است.
توسعه نیازمند اصلاح حکمرانی و نظام تدبیر است
حکمرانی به مثابه تعامل دوجانبه حکومت و مردم نیازمند بهبود مداوم است.
توانمندسازی جامعه و حاکمیت ایده‌ی تقویت همزمان ظرفیت‌های جامعه و حاکمیت را برای توسعه مدنظر دارد. برای توسعه‌ی پایدار نیازمند حضور همزمان جامعه و دولت قوی هستیم؛ ضعف و خلل در هر یک از این دو طرف، باعث شکنندگی مسیر توسعه می‌شود؛ توسعه‌ی آمرانه و دولت‌محور همان اندازه در معرض بی‌ثباتی است که توسعه‌ی اجتماع‌محور در فقدان دولت قوی. بنابراین اگر مسیری برای توسعه بتوان متصور بود از رهگذر تقویت ظرفیت‌های ایده‌پردازی و اجرایی هر دو سوی این معادله است. توانمندسازی نظریه مالی جامعه مستلزم تقویت همکاری‌های جمعی، نهادها و تشکل‌ها و بسط حوزه‌ی فعالیت انجمن‌های داوطلبانه است؛ توانمندسازی حاکمیت نیز مستلزم گذار از حامی‌پروری به حاکمیت نظریه مالی قانون و استحکام نظام بوروکراتیک به عنوان مقدمه و پیش‌نیاز دموکراسی است. دموکراسی در فقدان حاکمیت قانون و نظام اداریِ واجدِ خودمختاری نسبی، به حامی‌پروری و دموکراسی فرمال توده‌ای بدل می‌شود.
مرکز توانمندسازی حاکمیت و جامعه مجموعه‌ای متشکل از دانش آموختگان رشته های علوم انسانی و اجتماعی است که تلاش می‌کنند تا از طریق ایجاد و تقویت شبکه‌های اصلاحی بتوانند گام‌هایی در حل مسائلی همچون تقویت ظرفیت اجرایی حاکمیت، توانمندسازی جامعه، شفافیت، مقابله با فساد، فقر، نابرابری و تعارض منافع، برداشته و از رهگذر گسترش حکمرانی شبکه‌ای، زمینه را برای کارآمدسازی حاکمیت و تقویت جامعه مدنی فراهم آورند.
چرا تا به امروز موجودات فرازمینی به سیاره ما سفر نکرده‌اند؟
این پرسش که چرا تاکنون موجودات فرازمینی آنطور که انتظار می‌رفته به زمین نیامده‌اند، برای دهه‌ها ذهن دانشمندان و حتی مردم عادی را هم درگیر کرده است. اما اکنون دو محقق نظریه‌ای آزاردهنده در این رابطه مطرح کرده‌اند: تمدن‌های پیشرفته قبل از آمدن به زمین یا از بین رفته‌اند و یا دچار رکود شده‌اند.
طبق این نظریه تازه، تمدن‌های فضایی در قابلیت سفر در فضا از لحاظ مقیاس و توسعه فناوری پیشرفت چشمگیری داشته‌اند اما در نهایت با رسیدن به یک نقطه بحرانی، این پیشرفت‌های تکنولوژیک قادر به پاسخگویی در زمینه تامین انرژی نبوده است.
مرحله بعدی که پس از این بحران رخ می‌دهد، فروپاشی است. در این مرحله تنها راه باقی مانده کنار گذاشتن «رشد بی‌رویه» جهت حفظ توازن است، راه‌حلی که البته طبق گفته محققین به قیمت از دست رفتن قابلیت گسترش قلمرو در میان ستارگان تمام می‌شود.
گفتنی است این مقاله که 14 اردیبهشت در Royal Society Open Science منتشر شد، سعی در یافتن راه‌حلی برای تناقض فرمی (Fermi Paradox) دارد. این تناقض که نام خود را از فیزیکدان برنده جایزه نوبل یعنی «انریکو فرمی» گرفته، به تضاد میان وسعت غیرقابل تصور کائنات و عمر آن می‌پردازد.
موجودات فرازمینی کجا هستند؟
تناقض فرمی اهمیت بالایی در این مبحث دارد زیرا اعداد و ارقام مرتبط با وسعت و عمر کائنات بیانگر نظریه مالی آن هستند که کیهان باید پر از موجودات فرازمینی هوشمند یا غیر هوشمند باشد اما با این حال فقدان مدارک معتبر از برخورد با فرازمینی‌ها این سوال را به وجود می‌آورد که «آنها نظریه مالی کجا هستند؟» و این همان پرسشی است که تناقض فرمی به آن اشاره کرد.
به گفته «مایکل وانگ» و «استوارت بارتلت»، زیست‌شناسان ستاره‌ای که این نظریه را مطرح کرده‌اند، این تمدن‌ها یا به علت اتمام انرژی از بین رفته‌اند و یا بعد آگاهی از مشکلات، حالت «هم‌ایستایی» (Homeostasis) را اولویت قرار داده‌اند، حالتی که طی آن دیگر گسترش کیهانی هدف اصلی محسوب نمی‌شود، تولیدات کاهش می‌یابند و تشخیص این تمدن‌ها از راه دور را دشوار می‌سازد.
به عقیده آنها در صورت حقیقت داشتن هر کدام از این حالت‌ها، نتیجه با غیبت موجودات فرازمینی در سطح کیهان همخوانی دارد.
در پایان باید گفت آنها این نظریه را با مطالعه رشد «فوق خطی» شهرها تدوین کردند. این مطالعات بیان می‌کنند که ابعاد و مصرف انرژی شهرها همراه با افزایش جمعیت رشدی تصاعدی دارند و در نهایت به نقطه بحران یا تکینگی خواهند رسید که خود این امر نیز به شکست رشد یا فروپاشی تمدنی منجر می‌شود.
